Dit is mijn oma Anna. Op deze foto is ze midden dertig. Als 2-jarige verhuisde ze met haar familie naar Duitsland. Vlak voor WOI > Er was onvoldoende werk en eten in NL. Haar ouders kregen 14(!) kinderen. Waarvan er ééntje in haar uppie werd teruggestuurd naar Laren. Dat kindje was mijn oma Anna.
Als 7-jarige kwam ze bij een oom en tante terecht, die waren al heel lang ongewenst kinderloos. Mijn Oma werd door hen verwend van hier tot Sint Juttemus. Totdat… er na een paar jaar toch een ‘eigen’ kindje kwam. In 1 klap lag mijn oma eruit. Toen ze 13 was, werd ze weer teruggestuurd naar haar oorspronkelijke familie, bij wie ze nooit meer aansluiting vond.
Mijn oma hield al haar verdriet binnen. Dat deed iedereen van die generatie. Niet zeiken. Doorgaan. WOII, 7 kinderen, wederopbouw. Dat soort dingen.
Een warme knuffel van mijn oma - iets geks of grappigs? Ik kan het mij niet herinneren. ‘Heb je iets lekkers oma?’ vroeg ik als 4-jarige. Waarop zij antwoordde: ‘Tegen Oma zeg je U’. Bij vertrek zei ik dan ook netjes: ‘Dag oma U!’
Oma U woonde met Opa U in een dure villa, midden in Laren. Het was daar enorm claustrofobisch. Er waaide een koude wind door het huis. Je voelde ‘m al van ver.
Maar op 5 december was alles anders. Dan werd er gelachen, gegild, gedanst, geknuffeld, gezongen. Sinterklaas kwam hoogstpersoonlijk langs. Snoepgoed door de kamer, kado’s, tot aan het plafond. Oma U was de regisseur van dit verhaal, stilletjes genoot ze met ons mee.
Vandaag is het 5 december - en denk ik aan oma Anna. Dank U Sinterklaasje. Dank u Oma U. Ik weet hoeveel pijn en verdriet je hebt gehad. Ik heb het allemaal gevoeld. Gelukkig is alles anders nu. Want ik heb de trauma's die ik via mijn moederlijn doorkreeg verwerkt en getransformeerd.
Intergenerationeel Trauma aankijken met elkaar
Iedere familie kent pijnlijke geheimen. De olifant in de kamer. Dingen waarvoor we ons schamen, de schuld vaak bij onszelf leggen. Dat is ook de reden waarom we er liever maar helemaal niet over praten. Maar guess what: jij kunt al die zaken wel 'vergeten', ze zullen jou niet vergeten. Zolang we net doen alsof die pijn er niet is, blijven we spelletjes spelen, houden we elkaar en onszelf voor de gek. En dat doet pijn. Je kinderen, partner, ouders zullen je hier constant aan herinneren. De boel komt klemvast te zitten.
Niemand wordt er echt gelukkig van. Veel mensen worden er zelfs flink depressief van. Ze voelen hoe de energie uit hun leven wordt getrokken. Self-sabotage-mechanismes, zoals alcohol, vreemdgaan, roken, werkverslaving, geen gezonde grenzen trekken, constant kibbelen met je partner, zomaar wat voorbeelden, symptomen die vaak wijzen op familie-geheimen en onverwerkte trauma's.
zo breng je de boel weer in beweging
In de tijd van onze opa's en oma's was er geen taal en ruimte voor traumaverwerking. Gelukkig is die taal er nu wel. Verbonden Ademhaling en Familieopstellingen zijn twee krachtige methodes om onbewuste angsten en patronen te transformeren.
Rapid Transformational Therapy is ook een efficiënte methode, waarmee je via Hypnose de knel- en pijnpunten in jouw leven kunt opsporen en ter plekke Transformeert.
nog 3 tips
Onderstaande tips kun je ook toepassen. Ze werken altijd en overal en zijn voor iedereen toegankelijk. Lees ze niet alleen, maar pas ze vooral toe. De kracht zit 'm in de simpelheid:
1. Stop met al die verhalen
Eerlijk toegeven dat er een aantal zaken in je leven zijn die niet lekker lopen, is de eerste stap. Vaak zijn er hele verhalen en discussies in je hoofd, over hoe die ander doet, en wat er volgens jou ontbreekt, zonder dat er werkelijk ook maar iets verandert in de relatie. Je gaat analyseren en filosoferen, voert hevige discussies. De perfecte manier om die ander (bijv. je vader en moeder) op afstand te houden en je gevoel buiten de deur. Stop met al die verhalen, ze zijn niet de waarheid. Durf jij ze los te laten en te voelen wat daar onder zit?
2. Laat het gevoel er gewoon zijn
Focus op je ademhaling, vertraag en verdiep, als je merkt dat je hoofd op hol slaat, en er weer een hele stortvloed van woorden omhoog komt. Adem rustig en regelmatig in en uit. Zo zet je je parasymapatische systeem aan. En ga je van de fight & flight modus naar een staat van verbinding. Lichaam en geest kunnen zo weer samenvallen,in plaats dat je alles nog verder uit elkaar drijft. Want je bent al die verhalen niet. Je bent al die gedachten en emoties niet. Laat ze er gewoon zijn. Kijk er naar. Pas Mindfullness toe. Voel hoeveel ruimte er in jou ontstaat als je die gevoelens nu gewoon eens toestaat, zonder er veder iets mee te 'doen' (zoals jezelf keer op keer hetzelfde verhaal te vertellen, voor de meeste mensen helaas zeer herkenbaar ;).
3. Luister zonder oordeel
Ga het gesprek aan met elkaar. Luister naar hoe die ander het heeft beleefd. Wat is zijn/haar kant van het verhaal? Luister oprecht en geïnteresseerd. Niet onderbreken, geen 'ja maar', onthoud je van tips en adviezen over wat die ander zou moeten doen of inzien. Spreek je uit. Maar blijf niet hangen in wrok en oude koeien. Daarmee doe je iedereen tekort. Onderbreek de ander niet. Let it be. En kijk dan eens wat er dan gebeurt. Het zal je verrassen en ontroeren. De boel gaat weer stromen.
En mocht je op dit gebied wat extra inspiratie kunnen gebruiken, kijk dan eens naar dit korte interview op NPO 2 met schrijver David Grossman, die vorige week de Erasmusprijs ontving, met als thema dit jaar: verbinden in een verdeelde wereld. Echt een aanrader!
boekentip - It didn't start with you
Meer lezen over Familiedynamiek en Intergenarationeel Trauma? Dan is het boek van Mark Wolynn - It didn't start with you - een echte aanrader. Ook vertaald in het Nederlands: Het is niet met jou begonnen.
Dit boek geeft je meer en diepere inzichten in de werking van Intergenerationeel Trauma. Hoe het kan dat zelfs als de persoon die het oorspronkelijke trauma opliep is overleden, of het verhaal is vergeten of verzwegen, herinneringen en gevoelens voortleven in volgende generaties. Ze spelen een veel grotere rol in onze emotionele en fysieke gezondheid dan je zou denken. In dit boek lees je er veel meer over, het bouwt voor op de laatste wetenschappelijke inzichten, o.a. op het gebied van epigenetica en de mind-body connectie.
De auteur van het boek - Mark Wolynn - belandde in een depressie, had ernstige relatieproblemen en kampte met een bedreigende oogaandoening, die tot blindheid kan leiden.
Deze schrijver, onderzoeker, therapeut reisde de hele wereld over, bezocht talloze artsen, specialisten en onderging diverse behandelingen. Daarnaast begaf hij zich op het spirituele pad en mediteerde hij intensief, jarenlang iedere dag. De guru die hij op een gegeven moment tegenover zich trof, keek dwars door hem heen en zei: 'Go home. Go home and call your father en mother.' Wat er daarna gebeurde, ga ik niet verklappen. Maar het is een prachtig verhaal van Transformatie en het herstellen van de diepe, onverbrekelijke band tussen ouders en kinderen.
terug naar de bron
We dragen allemaal stukjes en beetjes van onverwerkte issues en familie-trauma's met ons mee. Als we de schuld en schaamte er vanaf halen, gaan er nieuwe deuren open. En dan ga je ook zien dat er niks persoonlijks is aan al die pijn, maar dat het collectieve trauma's zijn. Ze vragen en smeken erom om gezien te worden. Zonder oordeel. Jouw verhaal, is het verhaal van je vader en moeder, is het verhaal van je opa en oma, is in feite geen verhaal, maar vooral een hele diepe pijn die ver weggestopt is. We're all the same.
Dus ga terug naar huis. Ga het gesprek aan, met jezelf en degenen die het dichtst bij je staan. Luister. En voel hoe alles weer gaat stromen. Van schaarste naar overvloed. Niet alleen met Sinterklaas, maar iedere dag.
Kun je wel wat extra support gebruiken in dit proces? Ik ben je graag van dienst met Rapid Transformational Therapy. Een efficiënte en vriendelijke methode, waarbij je met Hypnose energetische blokkades opspoort - en ter plekke transformeert.
Rapid Transformational Therapy
& Coaching
Amsterdam
06 47 77 06 96
Commentaires